Gezondheid

De meest voorkomende afwijkingen bij de Spaanse waterhond zijn PRA en goniodysplasie (oogziekten), Heupdysplasie (HD), epilepsie, Neuroaxonal Dystrophia (en neurologische ziekte) en schildklierafwijkingen. Er kan op verscheidene  genoemde afwijkingen worden getest. Het is aan te raden om naast specifieke oog- en heuptesten ook nog een DNA-profiel op te stellen zodat erfelijke ziektes in beeld kunnen worden gebracht. Wij raden Embark aan, daar dit een internationale organisatie is, waardoor zij al veel DNA-gegevens over de hele wereld hebben. De gemiddelde leeftijdsverwachting ligt tussen de 12 en 15 jaar. Daarnaast vinden wij titeren of anders gezegd 'vacinatie op maat' heel erg belangrijk. Zo wordt voorkomen dat de perro onnodige vaccinaties krijgt toegediend en bent u zeker van de beschermende werking van de vaccinatie.

Prcd-PRA

Prcd-PRA staat voor progressieve retina atrofie. PRA is een erfelijke oogafwijking die voorkomt bij verschillende hondenrassen, waaronder de Spaanse waterhond. Bij prcd-PRA is er sprake van een progressieve degeneratie van de retina, die op verschillende leeftijden kan starten. Dit betekent dat er een langzame verslechting optreedt van de retina (het netvlies). Prcd-PRA veroorzaakt degeneratie van de retina cellen in het oog; aanvankelijk treedt er degeneratie op van de staafjes, waardoor er een progressieve nachtblindheid optreedt. Uiteindelijk verliezen ook de kegeltjes langzaam hun functie in volledig dachtlicht en zal er complete blindheid zal optreden.  De meeste honden die lijder zijn van prcd-PRA (genetisch PRA/PRA) zullen volledig blind worden. Enkel Spaanse waterhonden die lijder (PRA/PRA) zijn zullen blind worden ten gevolge van prcd-PRA, dragers (N/PRA) en vrije honden (N/N) worden niet blind ten gevolge van prcd-PRA. Er bestaat helaas geen behandeling voor honden die blind zijn ten gevolge van prcd-PRA .

Er is een genetische test beschikbaar, waarbij Spaanse waterhonden getest kunnen worden via hun DNA. Hierbij is te bepalen of de honden vrij, drager of lijder (deze honden worden blind) zijn van prcd-PRA. Het is belangrijk om ouderdieren te testen op prcd-PRA voordat er met de honden wordt gefokt. Onze honden zijn hier ook op getest, zie het overzicht uitslagen oog-onderzoek. De betekenissen van de gebruikte afkortingen zijn als volgt:

• NN = normal = vrij
• NPRA  = carrier = drager, maar zal het nooit krijgen
• PRAPRA = defect = lijder, heeft het en geeft het door

Doordat prcd-PRA is een genetische aandoening is die recessief wordt overerft, kunnen nakomelingen alleen lijder van prcd-PRA worden als zij het ziekte-gen overerven van hun ouders. Hieronder ziet u een overzicht wat voor nakomelingen er geboren kunnen worden uit verschillende combinaties ouderdieren.

• Een combinatie van een vrije (NN) hond met een vrije hond (NN), geeft 100% vrije nakomelingen (NN)
• Een combinatie van een vrije (NN) hond met een drager (NPRA), geeft 50% vrije nakomelingen (NN) en 50% dragers (NPRA)
• Een combinatie van een drager (NPRA) met een drager (NPRA), geeft 25% vrije nakomelingen (NN), 50% dragers (NPRA) en 25% lijders (PRAPRA)
• Een combinatie van een vrije hond (NN) met een lijder (PRAPRA), geeft 100% dragers (NPRA) als nakomelingen
• Een combinatie van een drager  (NPRA) met een lijder (PRAPRA), geeft 50% dragers (NPRA) en 50% lijders (PRAPRA) als nakomelingen
• Een combinatie van een lijder  (PRAPRA) met een lijder (PRAPRA), geeft 100% lijders (PRAPRA) als nakomelingen
  

Glaucoom(gonio)

Het oog is gevuld met vloeistof dat aan- en afgevoerd wordt. De hoeveelheid vloeistof bepaalt de druk in en de vorm van het oog. Glaucoom is een verhoging van deze druk. In de meeste gevallen is de afvoerbuis geblokkeerd, echter de aanvoer gaat door. Er zal een vervorming van het oog optreden. Dit is een zeer pijnlijke aandoening. Door de verhoogde druk in het oog wordt ook de oogzenuw in verdrukking gebracht. De oogzenuw zendt informatie naar de hersenen om beelden te vormen. Wanneer er teveel druk wordt uitgeoefend op de oogzenuw, zal deze zijn functie verliezen. Niet alleen een erfelijke afwijking kan Glaucoom veroorzaken. Ook trauma, infectie, oogtumor en Lens Luxatie kunnen dit teweegbrengen. Bij een erfelijke afwijking zullen beide ogen aangetast zijn.

Heupdysplasie

Heupdysplasie (HD) is een ontwikkelingsstoornis van de heupen, die eenzijdig of beiderzijds kan voorkomen. HD komt met name voor bij middelgrote tot grote hondenrassen. Er liggen zowel erfelijke, als omgevingsfactoren (o.a. overgewicht, een hoge groeisnelheid en verkeerde belasting) aan ten grondslag. Een hond met heupdysplasie kan hier veel last van ondervinden, maar dit is niet altijd het geval. Om te beoordelen of uw Spaanse waterhond HD heeft, dienen er röntgenfoto's te worden gemaakt.

Er zijn verschillende uitslagen mogelijk na het maken van een röntgenfoto:

• HD A (=negatief): je hond is op basis van de röntgenfoto vrij van HD; dit betekent niet dat je hond geen "drager" van de afwijking kan zijn.
• HD B (=overgangsvorm): op de foto’s zijn kleine veranderingen zichtbaar die het gevolg zijn van heupdysplasie.
• HD C (=licht positief): je hond laat duidelijke veranderingen zien die passen in het ziektebeeld van HD.
• HD D (=positief): je hond laat duidelijke veranderingen zien die passen in het ziektebeeld van HD.
• HD E (=positief in optima forma): de heupgewrichten zijn ernstig misvormd.

Onze honden zijn getest op heupdysplasie, zie het overzicht uitslagen HD-onderzoek. In het overzicht zijn enkele afkortingen gebruikt. De betekenissen van de afkortingen zijn als volgt:

NW = Norbergwaarde 
OA = onvoldoende aansluiting 
SA = slechte aansluiting 
OK = ondiepe kom
* buitenlandse uitslag
** Penn-Hip

Epilepsie

Epilepsie is een aandoening waarbij herhaaldelijk epileptische aanvallen optreden. Als er een epileptische aanval optreedt vind er een ontsporing plaats van elektrische signaal overdracht in de hersenen. Als vervolg van deze storing vindt er een plotselinge en heftige ontlading plaats van groepen hersencellen, dit is te vergelijken met een kortsluiting, waardoor een epileptische aanval optreed.

Symptomen:

• Voor de aanval: de periode voorafgaande aan een aanval wordt ook de 'aura' genoemd. Deze periode kan kort duren (enkele seconden), maar ook langer aanhouden (uren tot dagen). Als eigenaar merkt u vaak dat de hond zich anders gaat gedragen en onrustiger is dan normaal. Deze fase kan soms over het hoofd worden gezien, omdat de periode heel kort kan zijn of omdat de hond soms ligt te slapen voorafgaande aan een aanval.
• De werkelijke aanval: een elliptische aanval wordt ook wel een ictus genoemd. De duur is vaak kort, van enkele seconden tot minuten. Symptomen die u kunt zien zijn: krampbewegingen met de poten, krampen over het hele lichaam, bewustzijnsverlies, omvallen, klapperen met de kaken, schuimbekken, vocalisatie (piepen, janken, gillen) en het verlies van urine en/of ontlasting
• Na de aanval: de periode na de aanval wordt de post-ictale fase genoemd. Deze periode kan variëren in duur van enkele seconden tot enkele dagen. De aanval is voorbij, maar het gedrag van uw hond is vaak nog afwijkend. Vaak zijn is er sprake van onrust, piepen, vragen om eten, uitgebreid slapen, etc. De eigenaar herkent soms zijn eigen hond niet in het gedrag.

Oorzaken epilepsie:

• Primaire epilepsie: epilepsie waarbij geen oorzaak wordt gevonden na een volledig onderzoek wordt primaire epilepsie genoemd. Primaire epilepsie komt meestal voor tussen 5 maanden en 6 jaar leeftijd. Tussen de aanvallen door is uw hond gezond en vertoont normaal gedrag.
  
• Secundaire epilepsie: dit is een vorm van epilepsie waarbij wel een oorzaak kan worden gevonden. In sommige gevallen kan de oorzaak worden behandelt, waardoor de epilepsie verdwijnt of beter te behandelen is.

Genetische testen voor epilepsie:

Helaas is het nog niet mogelijk om Spaanse waterhonden te testen op epilepsie. Er wordt echter wereldwijd wel onderzoek gedaan naar epilepsie bij (ras)honden. Het is dan ook aan te raden om bloedmonsters in te sturen voor genetisch onderzoek naar epilepsie, indien uw Spaanse waterhond een lijder is van primaire epilepsie. Hiermee kan hopelijk in de toekomst een genetische test worden ontwikkelt, waardoor we epilepsie bij de Perro de Agua Español kunnen voorkomen.